Orfische teksten : een nieuw project
Kennelijk heb ik een voorkeur voor oude tekstfragmenten, die schamele resten die het sleutelgat zijn waardoor de nieuwsgierige een slecht verlichte kamer in kan kijken. Dat laat veel tot de verbeelding over, en juist daarin schuilt de charme van een fragment. Er is zoveel te doen om de context en om de betekenis. Die schemerige kamer kan een publieke zuilengalerij blijken, of een imposante troonzaal, of een boerentoilet. Misschien staan op de muren fresco's die voor altijd onduidelijk blijven, maar die de laatste getuigen zijn van de dromen, passies en overtuigingen van zwijgende zielen en vergeten namen. Je weet het niet. Sinds een jaar of twee verdiep ik me in de fragmenten van presocratische filosofen. Daaruit vloeiden projecten voort zoals de Wikipedia-artikelen van de eigenwijze Heraclitus en recentelijk ook de kosmoloog-filosoof Pherecydes van Syros . Tevens resulteerde het in een amateurstudie van het hermetisme (zie Corpus hermeticum ) en het orfisme ....